Merhaba ben Meftun.
Bloğuma hoşgeldin.
Direkt konuya gireyim..
Herkes gezmesini sever, fakat ömrünün büyük bir kısmını bilgisayar başında geçirenler bu hayalle sadece yaşarlar..
Sanırım başladığım yere geri dönüyorum. Bu bir hedef değildi ama galiba hayatımızın gerçeği bu.
Başlanılan yere geri dönmek.
Çocukken kurtulmaya çalıştığımız, bir an önce büyümek istediğimiz o hayata şimdi geri dönmek istiyoruz..
İşte o başlanılan yer..
Biriktirdiğim harçlıklar ile sıradan bir fotoğraf makinesi alarak başlamıştım her şeye.
Doğayı ve özellikle köyümün fotoğraflarını çekip ücretsiz bir web sitesi hizmeti sunan sitelerde bu görselleri paylaşarak devam etmiştim bu antin kuntin işlere.. Senelerden 1997 🙂
Tabi büyüdükçe para kazanmanın derdine düşünce bu işlerden az da olsa arınmak zorunda kaldım. Ama kopamadığım tek şey bilgisayar… ve her zaman hayatımın bir parçası oldu. Sivil, askeri ve iş hayatımın tamamını bilgisayar üzerinden yürüttüm.
Eee bu kadar aşk yaşayınca teknoloji ile illegal işlere karıştığınız günler olmadan olmaz.. Savcı amcalar kulağınızı çekince yeniden efendi olup legal hayata dönüyorsunuz.. Burada yaşanan yüzlerce hatırlar sizinle kalıyor. 🙂
(Bu anıları ileriki zamanlarda bloğumda ve youtube kanalımda paylaşacağım.)
Zaman akıp geçerken ara sıra yine böyle benzer web siteleri açıyordum, daha çok teknoloji, bilgisayar güvenliği gibi haberler arada bir çektiğim fotoğrafları paylaşıyordum. Sonra hevesim geçiyor yeniden kapatıyordum. Ortalama 10 tane site açıp kapamıştırım sanırım. Ama bu son.
Çünkü başladığım yerdeyim..
Bende herkes gibi Corona isimli bu virüsten dolayı karantinadayım.
Yaklaşık 4 haftadır eve kapandım.
Dünyanın anormal olduğu bu zamanlarda ya ben normale döndüm..
Yada deliriyorum.
Farkında olduğum tek gerçek yazdıkça kendimi iyi hissediyorum..
Çadır aldım.
Kamp malzemeleri aldım.
Karantinanın bitmesini bekliyorum..
Doğayı gezmek istiyorum..
Çocukluğumda babamın beni ağlayarak götürdüğü fındık bahçemizdeki çadırda kalırsam mutlu olacağıma inanıyorum.
O günleri yeniden yaşamaya ihtiyacım olduğunu anlıyorum.
İşte düşündükçe başladığım yere gidiyorum..
Gittikçe kadrajıma alacağım, paylaşacağım..
Oğluma bir anı defteri bırakacağım..
“Bu sayfaya bir şekilde geldin, okudun ve çıkıyorsun. Küçük bir tavsiyede bulunayım. Kim olursan ol, ne iş yaparsan yap. Ama kendine bir blog oluştur. Bunun için bir tasarımcı, grafiker, web tasarımcısı olman gerekmez.
Mutfakta devamlı yemek yapan bir kadın olabilirsin, insanların söküklerini diken bir terzi de olabilirsin.
Para ödemeden ücretsiz bir şekilde ww.blogger.com adresine kayıt olarak kendi bloğunu oluşturabilirsin.
Bir yerlerde senin de sevdiklerin ve seni sevenlerinin olduğunu unutma.
Hayat çok kısa ve yaşamaya değer.
Yaz, çiz, karala..
Hayatı paylaş..”